می خواهم

آنقدر که تو را می خواهم، خودم رانمی خواهم
چقدر زیباست این عشق
این محو تماشای تو بودن را دوست دارم
هزارن دست هم به سویم دراز شود، پس خواهم زد
تنها تمنای دستان تو را دارم

وظیفه

ترجیح

چشمهایم را میبندم
کور بودن را
به دیدن جای خالیت
ترجیح میدهم

بی جوابه

معتاد

به صـــدایت که معتاد شُـــدم

رفتـے 

حــآلا هر روز

خــآطره تـــــزریق مےکُنـــم .